هستي من

شعرهاى من ،
صداى فرياد يك مجنون ،
در آن سوى برزخ است ...

شعر نمى نويسم تا با آن ،
دنيا را عاشقى كنى ...

مى نويسم ،
تا طنين ناله هايم در خاطر زمان
ماندگار شود ...

چند صباحي ديگر شايد نباشم...

وباز دلتنگي......